زنی تنها وارد کافه شد. در گوشۀ دنجی نشست. یک کتاب با چند برگۀ سفید روی میز گذاشت. قهوه با شکر کم سفارش داد و سرگرم شد. گاهی می‌خواند و گاهی می‌نوشت. بین خواندن و نوشتن، گاهی هم جرعه‌ای قهوه می‌نوشید. چشم‌هایی پنهانی مراقبش بودند. چند نفری هم پچ‌پچ می‌کردند: آیا کسی که او منتظرش…
همیشه بر این گمان بوده‌ام که خواندن و نوشتن ما را خوش شانس‌تر می‌کنند؛ چرا این دو ضمن فرصت‌سازی، چشم ما را برای دیدن برابر سایر فرصت‌های زندگی می‌گشایند. در این مقدمۀ مختصر مشخصاً می‌خواهم از رابطۀ داستان و خوش‌شانسی صحبت کنم. خواندن هر داستان مانند گام گذاشتن به جهانی تازه است. داستان در فشرده‌ترین…
این‌بار یک حکایت را برای شما نقل کردهام؛ حکایتی از کتاب اندر حکایت کردن یک داستان.
و از قصه و قصه گویی گفته‌ام.
از دیدن و نوشتن زندگی حرف‌زده‌ام و به این دو جمله اشاره کردهام…
در این قسمت از پادکست رادیو نویسندگی می‌شنوید: ۱ غافلگیر شدن با داستانی از غلامحسین ساعدی اشارۀ کوتاهی به داستان زنبورک خانه از مجموعه داستان گور و گهواره چگونه در قصه‌گویی و داستان‌سرایی تبحر بیشتری پیدا کنیم؟ کتاب‌های تئوریک چه زمانی برای ما مفیدتر خواهند بود؟ ۲ کوتاه دربارۀ برندۀ نوبل امسال، پتر هانتکه فیلم…
آری و نه، قدیمیترین و سادهترین کلمات هستند، اما خیلی باید فکر کرد تا آری یا نه گفت.
این جمله را فیثاغورث ۵۵۰ سال پیش از میلاد گفته…
وقتی بیایی به دنیای ادبیات و نوشتن، غصهای هم بر غصههایت اضافه میشود. داستان قوز بالا قوز را که میدانید. اما مملکتِ ادبیات با همۀ تلخیها و تاریکیهایش، زیبایی‌ها و لذتهای خودش را هم دارد…
داستاننویسی راه میانبر ندارد.
در نوشتن داستان، مسئلۀ زبان را بههیچعنوان نمیتوان نادیده گرفت.
در ادبیات ناب، زبان وسیله نیست، هدف است…
زمانی که گوستاو فلوبر خالق رمان بزرگ مادام بوواری، گفت که «مادام بوواری منم»، شاید نمیدانست که یکی از بزرگ‌ترین درس‌های داستاننویسی را در یک جمله گفته است.
یک مرد چاق و سبیلو! چگونه میتواند مادام بوواری باشد؟
گوش بده، با این قید که اگر جواب سر زبانت در حال شلیک شدن بود، به هر ضربی شده ماشه را نکش. حرف را بلافاصله شلیک نکن. صبر کن، نفس عمیق بکش. مکث کن و جواب بده…
چند سال پیش یکی از سازندگان برنامه‌های تلویزیونی در پاسخ به نظری دربارۀ یکی از ساخته‌هایش گفته بود: «ما این آشغالایی که میسازیم خودمونم نمی‌بینیم.»
