اکبر رادی در یکی از گفت‌وگوهایش می‌گوید: «باران همیشه برای من وسوسه‌انگیز بوده است.*» نمایشنامه‌های رادی را که می‌خوانی می‌بینی حضور خاص باران در آثار او حاصل همین نگاه است. گاهی فکر می‌کنم آدم فقط از وسوسه‌هایش خوب می‌نویسد. وقتی موضوع متن برایت وسوسه‌انگیز نیست انگار می‌خواهی کوه جابه‌جا کنی، البته وقتی هم که موضوع…
نویسندگی خلاق یعنی خلاقانه نوشتن. به همین سادگی! اما تفسیر این خلاقیت و اینکه چه نوشته‌ای شایستۀ اطلاق عنوان خلاقانه است، موضوعی نسبی و چندلایه است. اثری که از دید عده‌ای خلاقانه به نظر می‌رسد، ممکن است…
تقریباً هیچ نویسنده‌ای را نمی‌بینید که چنگی به گونه‌های نوشتاری مختلف نینداخته باشد. شاید به خاطر داشتن روح سرکش و ناآرامی در جستجوی بهترین ابزار برای بیان خویشتن است یا شاید فوران قریحۀ سرشاری که باعث می‌شود نویسنده‌های حرفه‌ای طبع خود را انواع مختلف متن‌آفرینی بیازمایند و بیش از همه به خاطر تنوع بی‌منتی که قلم و دوات به ما عرضه می‌کند…
فاطمه رادمرد نوشته: من وقتی یه نوشته رو تو ذهنم پر و بال میدم و ساخته و پرداخته می‌کنم، به نظرم شگفت‌انگیز میاد و سریع می‌رم تا مکتوبش کنم، اما وقتی به حالت نوشته درمیاد می‌بینم نه! این اصلا اون چیزی نیست که فکر می‌کردم. و حتی گاهی دلزده می‌شم ازش و هیجانم فروکش می‌کنه….
گشتن دنبال سن مناسب برای نویسندگی همان‌قدر پرت است که در جستجوی سن مناسب برای پیاده‌روی، غذا خوردن، یا عشق ورزیدن باشی.
حرف درخشان شاملو را بخوانید: می‌گویند حالا نوبت جوان‌هاست. این حرف آنقدر بی‌ربط است که گفتن ندارد. مگر از سر فریبکاری…
جواد مجابی در کتاب یادداشت‌های آدم پرمدعا جملۀ مهمی نوشته که اول آن را با هم بخوانیم:
«شاعری که کتاب‌های چاپ شده‌اش زیاد توی کتابفروشی‌ها معطل نمی‌شد روزی به من گفت…
نوشتن، جنگ‌افزارِ دفاع از زندگی است، وقتی در دل گرفتار‌‌‌ی‌های روزمره و هزار و یک مسئله ریزودرشت دست به قلم می‌بری، عزم جنگ کرده‌ای. جنگی برای باز پس گرفتن زندگی از دژخیم روزمرگی…
موضوع جدی و تلخی دربارۀ نوشتن و نویسنده شدن وجود دارد که کمبود استعداد و دانسته‌ها، در برابرش ناچیز است: وقت؛ بله مسئله داشتن و گذاشتن «وقت» برای نوشتن است که درنهایت تفاوت نویسنده و نانویسنده را رقم می‌زند…
ما بی‌رحمانه تلف می‌شویم و تلف می‌کنیم، با تصمیمات سیاسی، با دانشگاه، با سربازی، با ازدواج‌های اشتباه، با کار بد، با موبایل، با اخبار، با اطرافیان، با ترس، با تردید و…
می‌دانید وقتی به سازمان‌ها، جلسات، مهمانی‌ها و جاهای مختلف سر می‌زنم چه چیزی مثل خوره در ذهنم پرسه می‌زند؟
کتابخوانی در بسیاری از اوقات برای یک نویسنده به کاری کلافه‌کننده تبدیل می‌شود. چون حس می‌کند در حال اهمالکاری و فرار از نوشتن است…
