برچسب: آموزش نویسندگی

وقتی می‌توانی بگویی کارشناس هستی که در یک زمینۀ بسیار محدود و مشخص، بتوانی فهرستی از عمیق‌ترین و بدترین اشتباهاتی که ممکن است روی دهد را تنظیم و ارائه کنی…

برای خوب نوشتن باید وقت و بی‌وقت بنویسیم.
«به‌شرط نوشتن» یعنی اینکه انجام هر کاری را منوط به قدری نوشتن کنیم.
مثلاً وقتی می‌خواهیم غذا بخوریم، پیش از آن کمی بنویسم. به‌عبارتی نوشتن مجوز ما برای خوردن باشد…

نوشتن را نباید با تحصیلات رسمی آلود. تحصیل در دانشگاه یک چیز است، نویسندگی چیزی دیگر. دانشجو بالاخره فارغ‌التحصیل می‌شود، اما نویسنده همیشه در حال

این چند سطر را از کتاب معیار نقد، معماری نقد، نوشتۀ سعید عقیقی نقل می‌کنم؛ توصیه‌ای دربارۀ نوشتن نقد فیلم که نکتۀ بسیار مهمی را

-گفتی یه وقتایی حس می‌کنی نوشتن سخت‌ترین کار دنیاست… +یه وقتایی نه، بیشتر اوقات. -بذار حرفمو بزنم. +باشه بفرما. -خب، چرا با اینکه به قول

وبگاه من در جست‌وجوی یافتن پاسخ مناسب این سوال متولد شد: «چگونه می‌توان بهتر و مؤثرتر نوشت؟»
حالیا بعد از چهار سال و اندی، و نوشتن بیش از هزار نوشته و دریافت هزارها کامنت، کماکان از پرداختن به این مسئله لذت می‌برم.
این نقشۀ راه را برای دوستی تنظیم کرده‌ام که تازه به این خانه آمده، یا دوست قدیمی‌تری که مایل است مرور منسجم‌تری بر مطالب گذشته داشته باشد…

گشتن دنبال سن مناسب برای نویسندگی همان‌قدر پرت است که در جستجوی سن مناسب برای پیاده‌روی، غذا خوردن، یا عشق ورزیدن باشی.
حرف درخشان شاملو را بخوانید: می‌گویند حالا نوبت جوان‌هاست. این حرف آنقدر بی‌ربط است که گفتن ندارد. مگر از سر فریبکاری…

در این پندنامه نکاتی را می‌خوانید که با
رعایت دقیق آن‌ها می‌تواند بدتر از همیشه نوشت! طوری که حتی رغبت نکنید نوشته‌هایتان را پاره کنید و دور بریزید…