من خیال می‌کنم پیاده‌روی برای یک زندگی خلاقانه ضروری است.
می‌دانم که دور شدن از پیاده‌روی یعنی از از کف دادن ایده‌هایی که در هنگام پیاده‌روی بیش از هر وضعیت دیگری شانس یافتنشان را دارم.
اما بگذارید شما را با بخش دیگری از روال کارم آشنا کنم…
وقتی راه می‌روم احساس زنده بودن می‌کنم. دیروز رفتم پیاده‌روی. از هزارتوی آپارتمان‌ها گذشتم و رفتم کنار ریل قطار. وقتی کنار ریل قدم می‌زنم انگار در زمانۀ دیگری راه می‌روم. انگار نه انگار که اینجا شهر شلوغی‌ست که هیچ منظرۀ زیبایی ندارد. کنار ریل قطار پا به دنیای داستان‌هایی می‌گذارم که قطار یکی از پرسوناژهای…
شعر عاشقانه، شعری است که شاعر عاشق پس از گفته شدن شعر، بدان بدیدۀ حسرت و حسادت می‌نگرد. یعنی با خود می‌گوید: چرا این کلمات، این هم به معشوق نزدیک‌ترند و من نیستم؟ این شاید مصیبت هر شاعر عاشق باشد، چرا که پس از گفته شدن شعر، او می‌بیند که…
لحظات حساسی در هر روز وجود دارد که چاره‌اندیشی برای مدیریت آن‌ها تا حد زیادی از اتلاف وقت و انرژی ما جلوگیری می‌کند:
لحظات پس اتمام یک کار مفید، یا لحظاتی که در میان انتخاب مهم‌ترین کاری که باید انجام بدهیم سردرگم می‌شویم.
ذهن ما وقتی در برابر گزینه‌های متعدد قرار می‌گیرد، به‌سرعت دچار تشویق و اضطراب می‌شود…
تصور کنید یک فوتبالیست حرفه‌ای را مجبور کنی با مشتی آماتور توی کوچه «گل کوچیک» بازی کند، بیهودگی این بازی به کنار، آیا گل زدن و پیروزی در این بازی ملال‌آور یا حتی چندش‌آور نیست؟
اگر فقط و فقط یک ایدۀ خوب بتواند موفقیت ما را چند برابر کند چیزی نیست جز آشنایی با آدم‌های جدید…
هر یک از این سه به‌تنهایی می‌تواند پیشرفت چشمگیری در توسعۀ فردی ما ایجاد کنند…
ریچارد بویاتزیس روانشناس می‌گوید: صحبت کردن دربارۀ اهداف و رؤیاهای مثبت، مراکز مغزی شمارا فعال می‌کند و امکانات جدیدی را پیدا می‌کنید…
در زندگی زخمهایی هست که مثل خوره در انزوا روح را آهسته می‌خورد و می‌تراشد…
فکر کنم علاقه‌ی مجنون وار من به پیاده‌روی را می‌دانید، من حین پیاده‌روی حس می‌کنم بیش از هر زمان دیگری خودم هستم، شهامت بیشتری دارم و از شفاف‌تر از همیشه فکر می‌کنم.
پیاده‌روی را گامی در جهت تفکر عمیق و همین‌طور شادی عمیق می‌دانم. پیاده‌روی عادتی است بر پایه حرکت که بیشترین برکت را دارد!
معمولاً در انتهای پیاده‌روی روزانه‌ام، لبخند عجیبی روی لبم می‌نشیند و بی‌دلیل دلم می‌خواهد قهقهه بزنم. چنین عادتی شگفت‌انگیز نیست؟
