۳ گام برای داشتن تابستانی خلاقانه

سلام شاهین امیدوارم حالت خوب باشد
راستش راجع به پیاده روی زیاد میشنوم از حرف های تو از نوشته های جولیا کامرون فکر کنم اقای یکانی هم در یک پادکست گفته بود و …
ولی امتحان کردم نتیجه ای برای من نداشته شاید اشتباهی در کار من باشه . از طرفی تو این هوای الوده نمیدونم خیلی هم کار درستی هست یا نه اگر بگیم جای سرسبز یا پارک خب بازم کم پیش میاد وقت خالی مثه اخر هفته رو میطلبه نه کاری که بشه هر روز انجام داد

بله حتما قبلا هم متمم را دنبال میکردم اما در تابستان جدی تر و آگاهانه تر در پی آن هستم.تمام تلاشم را میکنم که متمم خوانی و عمل به آن به یک عادت تبدیل شود.

با سلام
با شما موافقم البته به جز وبلاگ نویسی(نوشتن روی کاغذ برای خودم را ترجیح میدهم).تصمیم دارم که در تابستان دو کار دیگر را به طور جدی انجام دهم؛فکر میکنم تابستان علاوه بر انجام کارهای خلاقانه، فرصتی طلایی برای یادگیری یک مهارت هم هست.مهارت هایی که در ایام مدرسه حتی وقت نمیشود به آنها فکر کرد.

سلام
من عضو کانال شما هستم و البته اول با سایتتون آشنا شدم. من مدت خیلی زیادی توی وبلاگم مینوشتم تا اینکه اینستاگرام همون چهار تا و نصفی خواننده هم کشوند طرف خودش! راستش اون موقع ها که تب وبلاگ داغ بود هم میدیدم که همه ی دوستانی که خواننده زیاد داشتن خواننده هاشون رو از طریق تبادل لینک و کامنت و این چیزا پیدا کرده بودن. من مشکل اساسیم همینه که اصلا اهل بده بستون نیستم! یعنی تو همین اینستاگرام هم صفحات خوب زیادی سراغ دارم که اونا هم خودشون از کمبود فالوور رنج میبرن :)) . صفحات پر بازدید و بعضا شناخته شده ی اینستاگرام که شانس دیده شدن من هم با کامنت گذاشتن توشون میبره بالا از نظر من اکثر ارزش محتوایی ندارن که بخوان خونده بشن چه برسه به پیگیری و کامنت گذاشتن!
من از آخرین پستم توی وبلاگ حدود شش ماه میگذره
وقتی خونده نمیشم انگیزه ای هم ندارم برای وبلاگ نویسی
تو همین اینستاگرام هم اگه کپشن یه کم طولانی بشه خونده نمیشه! طرف میاد یه لایک میکنه و میره!
مردم حوصله خوندن ندارن! داستان های خیلی خیلی کوتاه برای همین حوصله ی مردم مد شدند
یه جوری شده که من اصلا دیگه نمیتونم بیشتر از ۲۲۰۰ کاراکتر بنویسم! کلمه هام همه تو داستانها تنگ هم میچسبن و دست به سینه و فشرده میشینن و دو هزار و دویست و یکمین کلمه به بعد هم محکوم میشن به پاک شدن. این همه مراعات و بدبختی بخاطر خونده شدن آخرشم اونی که دستش رو گذاشته رو فنجون قهوه ش و یه کتاب گذاشته کنار پاش و زیرش نوشته “حس خوب کتاب خوندن” ده هزارتا لایک میگیره با ششصد تا کامنت که چقدر خوبه 😐

شاهین عزیز
خیلی از نوشته‌هایت برای من مفیدند و فکر می‌کنم پایه ثابت امتیاز آموزنده دادن‌ها زیر پست‌هایت، من هستم.
به قول پریسا حسینی: خوب می‌نویسی، مختصر و مفید.
۱٫ سحر خیزی: عادت خوبی است. باید اعتراف کنم که من هم تا زمانی تا لنگ ظهر می‌خوابیدم و از آن بدتر به خودم می‌بالیدم. الآن که فکر می‌کنم، نمی‌دانم دقیقاً به چه می‌بالیدم!
برایم دوتا سؤال مطرح شد که اگر خصوصی نیست، بسیار مایلم جوابت را بدانم.
یک اینکه سحر خیزی را دقیقاً بیداری از چه ساعتی می‌دانی؟ شاید باورت نشود ولی اگر یکی همین سؤال را از من بپرسد، بهش بگویم چه سؤال مسخره‌ای!
دو اینکه معمولاً شب‌ها چند ساعت می‌خوابی؟ دوست داری ساعت خوابت را کمتر کنی یا نه؟ با همینی که الآن هستی، راحتی؟
۲٫ پیاده‌روی
در مورد پیاده‌روی هم خیلی خوب نوشتی. ولی من کاری که می‌کنم، گوشی موبایل را با خودم می‌برم و Note بر می‌دارم. دوست ندارم قدم‌زدن را متوقف کنم و مرتب در دفترچۀ یادداشتم چیزی بنویسم. هرچند که گاهی اوقات با موبایل نیز همین کار را می‌کنم. به هرحال گفته‌اند که بسیاری از مردها (از جمله خودم) نمی‌توانیم دو کار را همزمان انجام دهیم.
۳٫ وبلاگ‌نوسی
توی چند پست اخیر، زیاد من را تخریب کردی! مدام می‌گویی از هردری ننویسیم و درست هم می‌گویی ولی هنوز نمی‌دانم دقیقاً رسالت من در زندگی چیست تا در آن مورد بنویسم. شاید باید به ناچار دست به انتخاب بزنم و یک حوزه را انتخاب کنم و خودم را به چالش بکشم. نمی‌دانم.
عذرخواهی می‌کنم که کامنتم طولانی شد. فکر نمی‌کنم در هیچ جای دیگر اینقدر پرحرفی کرده باشم.
ممنونم از نوشته‌های خوبت که در لابه‌لای آن به من آموزش می‌دهی.

با هر سه موافقم ولی هنوز به نظم دلخواهم در زندگی نرسیدم..

تو این فصل شنا هم بدجوری آتیش تابستان را خاموش می کنه و البته خیلی هم دلچسبه!

سلام..خسته نباشید میشه از مزایای وبلاگ نویسی بیشتر بگین

شاهین جان مخلصم،
اولا از اینکه دیدم در بین ارائه کنندگان همایش متمم هستی خیلی خوشحال شدم، چون واقعا خوب می نویسی و من کِیف می کنم از خوندنشون؛ بر همین اساس حتما در ارائه ای که داری هم کلی کِیف می کنم و کلی هم یاد می گیرم.
دوم اینکه پیشنهاد های سه گانت هم حرف نداشت، فقط یادداشت برداری حین پیاده روی رو نفهمیدم. چون خودم اهلِ هردوتاش (پیاده روی و یادداشت برداری (: ) هستم ممنون می شم بهم بگی چجوری می شه این کار رو کرد و از چه چیزی باید یاد داشت برداشت. حقیقتش یکم نشدنی بنظرم اومد و بی دلیل.
ارادتمندم

درود بر شاهينِ نوشتن
مطلب خوبي بود. هميشه داشتن برنامه خوب است و عمل كردن و متعهد ماندن به آن خوبتر… در مورد سحر خيزي بگويم كه هنوز چيزي بهتر و باصفاتر از آن در زندگي بشر كشف نشده است. اما؛
سحرخيزي يعني بيدار شدن در چه ساعتي ؟
كي بخوابيم با اين موبايل ها و فضاهاي مجازي و شبكه هاي اجتماعي !؟
در رابطه با وبلاگ نويسي كه من هنوز توفيق آن را بدست نياورده ام و تجربه اي در اين زمينه با آن صورت ندارم
اميدوارم شما و دوستان در اين مورد ياري ام كنيد…
ديگر اينكه راه نجات از اينستا و تلگرام و غيره چيست

جايي خوانده بودم كه نويسنده بودن يعني ٣درصد استعداد( قبول ندارم) و ٩٧ درصد دور ماندن از اينترنت و شبكه هاي اجتماعي( قبول دارم )

پيروز باشيد

سلام
سحرخیزی آری ..پیاده روی هم آری … اما وبلاگ نویسی نه! خب برای این تابستان ، هم برای نوشتن و هم مطالعه برنامه دارم اما فکر می کنم برای وبلاگ نویسی زود هست.. در واقع کار مشکلی به نظر میاد و شاید هم کمی می ترسم!!