چند روز پیش از یاور مشیرفر عزیز پرسیدم که یک روز ایده آل از نظر او چه مشخصاتی اشاره کرد، او به نکات جالبی اشاره کرد(+) در پایان متنش ضرب المثل ترکی جالبی را نوشت که در زیر برایتان نقل میکنم:
«دلی‌یه هر گون بایرام‌دی» یعنی برای آدم دیوانه هر روز عید است!
برای من یک روز عالی روزی است که بخش زیادی از کارهای زیر در آن صورت بگیرد:
صبح خیلی زود از خواب بیدار شوم.
به محض بیدار شدن، صفحات صبحگاهی‌ام را بنویسم.(+)
جایی خلوت، در سکوت و آرامش، ساعت‌ها پیاده‌روی کنم.(+)
وبلاگم را اول صبح به روز کنم.
کامنت‌های وبلاگم را بخوانم. (به قول رضا احسان‌پور: ما زنده به آنیم که کامنت بخوانیم!)
حداقل سه ساعت مطالعه‌ی داستانی و غیرداستانی داشته باشم.
حداقل سه ساعت، پی در پی بنویسم.(+)
ایده‌ی خوبی برای کسب و کار به ذهنم برسد.
محمدرضای عزیز پستی جدید و طولانی بنویسد.(+)
باران ببارد.(+)
دو فنجان قهوه‌ی فرانسه بنوشم.
گوشی‌ام را بیش از سه بار چک نکنم.
مادرم قرمه‌سبزی بپزد.
مازیار کاریکاتور جدیدی بکشد.
مراقبه کنم.
پیام یا نامه‌ای از طرف عزیزی، غافلگیرم کند و حسابی احساساتی بشوم!
سری به کتابفروشی بزنم و چند کتاب جدید و خوب بخرم.
پیامک واریز پول به حسابم را از بانک دریافت کنم.
در انتهای روز هر ۱۰ گزینه چک لیست عادت‌های ثابت روزانه‌ام تیک خورده باشد.(+)
9 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
سلام
اولین باره اینجا کامنتی میذارم، اگرچه که مدتی است که مطالب شما رو میخونم.
شاهین جان ، این چیزایی که به عنوان روز ایده آل خودت نام بردی، هر کدومش به تنهایی میتونه یه روز منو بسازه، از بس که عالین.
برای من یک روز خیلی عالی این چیزا رو تو خودش داره:
بتونم عکاسی کنم.
بتونم عکس های زیادی ببینم.
بتونم چند ساعت پی در پی کتاب و مقاله بخونم و نت بردارم و نسکافه یا قهوه بخورم.
برای پروژه ای که برداشتم سه ساعت وقت مفید بذارم.
بتونم بنویسم.( البته سیستم نوشتن من زغالیه و آنلاین نیست).
…
سلام نیلوفر جان
من همیشه کامنت های جذاب و آموزنده شما رو توی متمم دنبال میکنم.
چقدر خوب که شما که انقدر به عکس و عکاسی علاقه دارید.
دوست دارم عکس هایی که گرفتید ببینم.
موفق باشید و برقرار
شاهین جان
من مشق عکاسی میکنم. عکسهام اونقدرا خوب نیستن. اما قصد دارم که فضای نوشتن خودم رو تا حدی از کاغذ به دنیای آنلاین منتقل کنم. شاید اونجا فرصتی بشه که به عکس و عکاسی هم بپردازم. به محض اینکه اینکار رو بکنم، دوستای خوب و متممی من حتما آدرس رو خواهند داشت. اون موقع بسیار خوشحال میشم که اتفاقا نظراتتون رو بشنوم و بخونم.
نیلوفر عزیز
امیدوارم هر چه زودتر وبلاگ خودتون رو راه اندازی کنید.
من از اولین خواننده های شما خواهم بود.
سلام ، پست های وبلاگتون بی نظیر بود، از پست آخر که شروع کردم، زمان از دستم رفته که چقدر وقته اینجام و دارم تک تکشون رو میخونم، واقعا خوشحالم که محمد رضا دوستای خوبشم به ما معرفی کرد و این چالش وبلاگ نویسی رو بین بچه ها راه انداخت. بیشتر از همه نوشتن صبحگاهی برام جالب بود و تصمیم گرفتم انجامش بدم، فکر کنم برای من که جدیدا از نوشتن وحشت زده شدم در حالی که قبلا زیاد می نوشتم، تمرین خوبی باشه. به ایده نوشتن کارهای روزانه ام روی یک تخته وایت برد شخصی هم خیلی وقت بود فکر می کردم اما اهمال کاریم باعث شده بود اون رو اجرایی نکنم، امیدوارم این یکی رو هم هر چه زودتر به مرحله اجرا برسونم. و در نهایت این که حیفم اومد دیر اینجا رو کشف کردم و لذت جداگانه خوندن تک تک پست ها رو از دست دادم و مجبور شدم یک جا اکثرش رو بخونم.
سلام مریم گرامی
از لطفی که به من دارید سپاسگذارم.
میدونم که حتما از نوشتن صفحات صبحگاهی شگفت زده خواهید شد. امیدوارم به یکی از عادت های ثابت شما تبدیل بشه و به رشد شخصی شما کمک کنه.
نوشتن کارهای روزانه روی تخته وایت برد رو از دست ندید، میتونه بهره وری شما رو به شدت افزایش بده.
با آرزوی بهترین ها
سلام
عجب روز ایده آل جالبی
واقعا پرکارهستی و روز ایدهآلت پراز مثبت
واصلا وقتت رابه بطالت نمیگذرانی
منم اون یادداشت صبحگاهی وپیاده روی ومطالعه را میخوام😍والبته سحرخیزی
موفق باشید
هرروز وبلاگ شمارا میبینم وخوشحال میشم مطلب جدید ببینم
مرضیه عزیز
از لطف و محبت شما ممنونم.
سلامت باشید و برقرار
بنابراین برای شما هم هر روز عید بوده است و ما خبر از عالم غیر جنون نداشته ایم.
البته «زنده به آنیم که کامنت بخوانیم» از همه بهتر بود!
متشکرم.