آیا با کارخانه معناسازی آشنا هستید؟

سلام

با پریماه همزادپنداری میکنم .. فکر کردن به معناسازی که گفتی قابل تامل است .. ته دلم خالی نشده اما خیالمم راحت نیست.

این قبول که من به زندگی معنا می دهم ..خوب یا بد..
همه آدمها معنا و درک و تحلیلی از زندگی و مسایل دارند.. هنر زیبا دیدن است.. در سخت ترین برهه های زندگی

بسیار جالب و پربار. منو یاد این شعر انداخت:
آن کس که بداند و بداند که بداند /اسب خرد از گنبد گردون بجهاند
آن کس که بداند و نداند که بداند/ آگاه نمایید که بس خفته نماند ….

شاید یه روزی هرکسی بیدار میشه امیدوارم اون روز توی دوران عمر ما جا بگیره. اما من مخالف اینم که هیچ چیز معنا ندارد و موافقم با اینکه تفکرات خورد ما داده میشه از بدو تولد. شاید بی معنای همان نگرش ما باشد در حقیقت هر چیز نیاز به معنای در عالم پیدا میکند گرچه تا زمانی که ارتباطی نخواهد برقرار کند میتواند بی معنا بماند. مانند سنگ، سنگ برای ما بامعناست ولی شاید برای خود سنگ معنای نباشد یا بهتر بگم در کل و یا در نهایت معنایی نباشد و در خیلی از بارهای معنایی که ساختیم. از این تفکر توی مرحله دوم به خب که چه میرسن اولش فکر کنم کسی که کمی اندیشه کنه اول این مرحله رو طی میکنه و امیدوارم به مرحله سوم برسه و درجا نزنه.

و چقدر خوشحال و موافقم با مرحله۳ام که واقعا درست و بجاست. بنظرم هر آدمی معنایی میابد و به تعداد ما آدم ها بهتر بگم حداقل به تعداد ما آدم ها معنا وجود دارد و هرکس از درون خودش معنایی را می آفریند.
امیدوارم همه مراحل را همگی پشت سر بگذاریم. هر سه مرحله معنایی از دید شاهین کلانتری را.:)