“اگر می‌خواهی روی هنرت کار کنی روی زندگی‌ات کار کن“ آنتون چخوف
در شرح حال چخوف بزرگ آورده‌اند که در جوانی، برای یادگیری بهتر، از روی برخی آثار تولستوی رونویسی می‌کرده.
من البته اینجا نمی‌خواهم خودم را با نابغه ای چون چخوف مقایسه کنم.
خواستم بگویم که من از رونویسیِ بعضی آثار او مثل: مرغ دریایی، و بانویی با سگ کوچولویش خیلی چیزها آموخته‌ام، چیزهایی فراتر از داستان نویسی، شاید نگاهی متفاوت‌تر به زندگی. هر چند نمی‌دانم ترجمه‌های فارسی تا چه حد توانسته‌اند به جان کلام چخوف نزدیک شوند.
به گمانم رونویسی از آثار بزرگ تاثیری به مراتب شگرف‌تر از خواندن چند باره‌ی این آثار دارد.
پ.ن: راستش مدت ها بود عنوان این یادداشت توی ذهنم بود اما کت مناسب این دگمه را نمی‌یافتم.تا اینکه امشب به نظرم رسید درباره تجربه رونویسی از آثار بزرگ بنویسم.
20 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
من از رونویسی خیلی آموختم نکاتی که در حین خواندن هیچ وقت متوجه شان نشده بودم
[…] چخوف پلاستیکی […]
با سلام – من هر روز ۱۰ ص از روی نویسندگان بزرگ ایرانی مثل گلشیری و بهرنگی و نادر ابرهیمی مشق می نویسم دو سوال داشتم :
۱- شما این نویسندگان را مناسب می دانید ؟ یا نویسندگان دیگر را کار کنم ؟
۲- هر روز ۱۰ ص مشق کافی است ؟ یا بیشتر از این لازم است ؟
با تشکر
سلام سعید جان
چقدر عالی. ده صفحه خیلی خیلی خوبه.
این نویسنده‌ها خوبن.
تو لینک زیر می‌تونی با نویسنده‌های خوب دیگه‌ای هم آشنا بشی:
نویسندگان ایرانی
وَااااو
تجربه رونویسی شما برمی‌گردد به سال‌های خیلی دور.
با این اوصاف شما را در این تجربه در سحابی‌ای با چندین سال نوری فاصله از خودم می‌بینم که به تازگی در مورد اهمیت رونویسی شنیده و با آن آشنا شده است.
این وصف به معنای اغراق در مورد شما یا خودکم‌بینی در مورد خودم نیست. همان حس آشنایی است که هر کسی، وقتی راه جدیدی را به پیروی از شخص دیگری که آن راه را قبل‌ترها طی کرده است، شروع می‌کند، می‌چشد.
یک شوخی 😉
به قول همان که گفته محتوا تولید کن ولو به غلط!
شما هم آنتوان باشید ولو پلاستیکی!
درود زهرا خانم خوش ذوق
از خوندن همۀ کامنت‌های شما بی‌نهایت لذت می‌برم.
شاهین عزیز سلام.
این روزها خواندن نویسنده های ایرانی _ مخصوصن آنهایی که جسمشان هم زنده است_ را جدی تر گرفته ام و شیفته نثر ساده اما کامل ممحمدحسن شهسواری شده ام. دوست دارم نظر تو را راجب رونویسی کردن از آثار او را بدانم. این روزها یک جورهایی تو شده ای مرجع تقلید نویسندگی و آموختن من و امثال من. تا اینجا از او به جز قریب صد صفحه ای که از حرکت در مه مانده، پاگرد را خوانده ام و فعلن در حال خواندن میم عزیز هستم که بسیار جالب و به یاد ماندنی و شاید مقداری_ از نظر منی که خواننده ای نوپا هستم_ پیچیده است و جمله بندی ای خاص و جالب دارد. آیا فقط باید از روی دست عده ای خاص رونویسی کرد یا هر کس که به ما احساسی را القا می کند که می فهمیم نه تنها او و داستانش بلکه جمله بندی اش هم چیزی برای گفتن به ما دارد؟.
قلمت روان.
سلام امیرحسین عزیز
محمدحسین شهسواری بی نظیره. کتاب حرکت در مه رو میشه بهترین و کامل ترین کتاب آموزش داستان نویسی در ایران دونست.
اما دربارۀ رونویسی: از سر هوس رونویسی کن! هر چی که به دلت میشینه گزینۀ خوبیه برای رونویسی.
مثلاً من رونویسی از بیژن نجدی رو عاشقانه دوست دارم، نمیدونی دویدن دنبال یوزپلنگا چقدر نفس گیر و جذابه.
ممنونم. حتمن.
سلام
مرسی از وبلاگ پربارتون…
راستش من خیلی. متوجه معنی رونویسی از اثار بزرگان نشدم میشه کمی تو ضیح بدین که دقیقا چه کار کردین…
سلام
مرسی زینب خانم عزیز
دوران مدرسه یادتون میاد مشق مینوشتیم.
رونویسی هم دقیقا همونجوریه. یه متن خوب رو بذارید جلوتون و از روش بنویسید.
با درود
برداشت من از جمله “اگر می خواهی روی هنرت کار کنی روی زندگی ات کار کن “اینه که هرچه بیشتر بر روی خودت ،روابطت،برداشت هات از اتفاقات ،تصمیم هات و هر چیزی که زندگی شاملش می شه کار کنی به ارتقائ هنرت کمک می کنی ،چون که زندگی جدایی ناپذیر از هنر و هنر جدایی ناپذیر از زندگی است.
آفرین، همین درسته.
انجیر خیس دندونت رو خراب میکنه پسر. 😂😂😂
من این جمله رو نمیفهمم < “اگر می‌خواهی روی هنرت کار کنی روی زندگی‌ات کار کن“
کار هنری انجام میدی؟
[…] خیلی جدی آن را وارد برنامه‌ام کنم. قبلاً هم در پست «چخوف پلاستیکی» درباره اهمیت رونویسی نوشته بودم. می‌خواهم بار دیگر […]
[…] فارسی می‌دانم. با خواندن و دوباره خواندن این مجموعه و رونویسی از آن می‌توان بهتر و دقیق‌تر به عمق مهارت نجدی پی […]
[…] از روی آثار نویسندگان بزرگ و حرفه‌ای رونویسی می‌کنم تا رمز و راز آثار آن‌ها برایم آشکار […]
[…] چخوف پلاستیکی! […]
[…] واپسین پاراگراف داستان «همسرم» چخوف مانند بعضی دیگر از داستان های این داستان نویس بزرگ […]