پنج گام یک پیاده‌روی خلاقانه

14 پاسخ

1. من سال 99-1400 با تیپ جنگ‌زده‌وار، با پالتوی بلند و بوت، یه دفترچه سبز می‌گرفتم دستم و عین مامورایی که رقم کنتور آب رو می‌خونن، اونجوری در حال قدم زدن تو دفترچه‌م یه چیزایی یادداشت می‌کردم. نگاه‌های مردم عجیب‌وغریب بود، اما من پرروتر از این حرفا بودم، الان خجالت می‌کشم متاسفانه.

   پاسخ

2. سلام
   خدای من اینجا چقدر آرامش جریان داره وقتی دوستانی داری که دنیاشون هم رنگ دنیای خودته.
   نگاهشون به دنیا، آدمها و پدیده ها از دریچه نگاه خودته.
   خدایا خیلی شکرت

   پاسخ

   1. زنده باد خانم بابائی نازنین.

      پاسخ
3. بازتاب: ایده‌های تازه با شستن ظرف‌ها! - محتواتیم

4. سلام
   پیاده روی عالیه
   من بهتون غبطه می خورم.:)

   پاسخ

   1. منم گاهی تنبلی می‌کنم و نمیرم. خاک بر سرم!

      پاسخ

      1. استغفرالله:(
         خدانکنه:)

         پاسخ

5. منم مثل خودت عاشق انجیر خیس خورده والبته پیاده روی هستم.

   پاسخ

   1. به به، زنده باد بهار گل

      پاسخ

6. شاهین پیاده روی سلاح بی خطر من در برابر ناملایماته. درست بخوام بهت بگم عین یه دوسته. هروقت حسابی سرحال باشم قدم میزنم و هروقت کسالتی باشه و بخوام شارژ شم هم قدم میزنم.
   همین الان که دارم برات کامنت مینویسم هم بعد از پیاده روی یک ساعته به یه کافه تو انقلاب پناه اوردم تا واسه پارت دوم قدم زدن خستگی در کنم.😉
   راستی گاهی که حوصله دارم برای پیاده روی سوژه تعیین میکنم. مثلا سوژه ی روز میتونه کفشهای عابرین باشه. یا بنرهای تبلیغاتی مختلف تو مسیر یا اصلا هرچیزی.
   سوژه امشب هم سالخورده ها بودن.

   پاسخ

   1. چه ایده ی جالبی.
      پویا یه روز بیا بریم انقلاب پیاده روی.
      شمارتو برام کامنت بذار.

      پاسخ

7. سلام. مورد شماره ۳ برای من که سوژه می بینم وثبت می کنم جور در نمیاد. وگرنه ایده ی خوبی است.

   پاسخ

8. سلام شاهین عزیز
   چقدر از خوندن پستت لذت بردم. دو ساله که پیادروی و جمعه صبح ها کوه پیمایی ، یکی از عادت های لذت بخش و لاینفک زندگیم شده . پیاده روی همراه با دویدن هر روز صبح ، اون هم ساعت ۵.۳۰ تا ۶.۱۵ ، توی زمین ورزشی روباز ، چنان شعف و نشاط و انرژی بهم میده که نمیتونم وصفش کنم . استشمام هوای دل انگیز صبحگاهی ، دیدن طلوع زیبای خورشید از پشت ابرها و رنگین شدن چهره ی آسمون ،شنیدن اواز پرنده ها لابلای درختان ، سرمستی بوی گل و نم خاک بارون خورده ، دویدن با تمام توانت و تلاش برای رسیدن به خط پایانی ،تجربه های ناب و شیرینی هست که در تمام فصل های سال، تو گرما و سرما با عمق وجودت لمسشون میکنی و خاطره هاش هیچوقت از دل و ذهنت پاک نمیشه . خاطره هایی که نشون از استقامت و بردباری برای رسیدن به هدفت تو زندگی میده ، اینکه باید بجنگی و از لحظه لحظه زندگیت لذت ببری . باهر نفسی ریه هات رو مملو از انرژی میکنی و انگار تک تک سلول های بدنت نفس میکشن و جون میگیرن تا یه روز خوب و شادی رو برات رقم بزنن. از همه جالبتر اینکه یک ماهه با توصیه یه دوست خوب متممی نوشتن تمرین صبحگاهی رو هم شروع کنی و اثرات فوق العاده اش رو تو زندگیت ببینی . ممنونم شاهین عزیز بابت توصیه زیبا و پست دلنشینت. شاد و موفق باشی همیشه.

   پاسخ

   1. سلام مژگان جان
      چقدر خوبه که انقدر خوب ورزش میکنی، خوب می نویسی و زیبا زندکی میکنی.
      همیشه از دیدن کامنت های تو بی نهایت خوشحال میشم.
      تنت سالم، شادیت فراوون

      پاسخ