ماجرای رسیدن من به چراغ جادو

با درود لذت بردم از مطالب پر ارزشتان زیبا بود . متشکرم به وبلاگ من هم سری بزنید ممنون میشوم . احمدی

سلام
جادو در کلمات پنهان است و نوشتن معجزه خواهد کرد
دنیای عجیبی است که از نوجوانی به کلمات علاقه مند بودم و جرات نوشتن نداشتم
چون فکر میکردم سخت ترین کاردنیا نوشتن است که هست از دید منی که کم خوان بودم و ترسو از قلم به دست گرفتن و لی از وقتی با توو دنای جادویی ات آشنا شده ام کتابهای بیشتری خوانده ام و جرا ت مندانه تمرین میکنم و داستانک هایی از ذهن به کاغذ اورده ام .
#همین
#نوشتن
#ترس_ خر _است
#کتاب
#دوست خوب
#شاهین کلانتری

سلام. شبتون بخیر
در نوشتن قدرتی جادویی نهفته هستش…. نوشتن ابعاد مختلفی از وجود ما رو به کار میگیره…دست ، چشم و مهمترین چیز …ذهن رو .
همون طور که میدونیم “ذهن یا خدمتکاری عالی است یا اربابی بی‌رحم”. نوشتن شیوه‌ای عالی برای تفکر آگاهانه و تبدیل ما به ارباب ذهنمون هستش….
لذت بردم از خوندن مطالبتون….مثل همیشه عالی بود ….
یاعلی

نوشتن جادویی است که همه‌ی غول‌ها را به خدمت می‌گیرد.
پایدار باشی

سلام استاد یک راهنمایی میخواهم ازشما.چند کتاب که بتونه به من کمک کنه بتونم جزئیات رو راحتر بنویسم و بهم الهام وایده ی نوشتن و توجه به جزئیات رو بده معرفی کنین.کتابهای که به زیباترین شکل بطور مثال محیط پیرامون سوژه و یا داستان و یا هرچیز دیگه رو توصیف کردن.
همچنین چند کتاب درمورد الهام گیری به منظور استفاده از استعاره و تشبیه…نمیگویم کتاب شعر .کتابهای داستانی و یا غیر. داستانی باشه.فلانی موهایش برفی است.میخواهم این استعارات را الهام بگیرم و درواقع خودم بسازم و معرفی کتاب به منظور الهام وایده گرفتن است.ممنون می شوم.

عالی بود. مثل همیشه.

سلام به صاحب چراغهای جادو

متن جادویی شما مثل چند صد پست جادویی و دلپذیر دیگرتان، در من شور و سرورِ نوشتن را تجدید کرد.

نوشتن خوب است و خوب است و خوب.
اما…

چیزی که نوشتن را بیش از پیش بهتر می کند، جادویی نوشتن است.

ایمان به جادوی کلمات.

دست چرخاندن و چشم جنباندن و اعجازگری.

آه از زمانی که نوشته ات از معبدِ کتاب و وبلاگ سر بر می آرد و دلها را، چشم ها را، قلب ها را تسخیر می کند و تو بی آنکه از اتاقت بیرون آمده باشی یا از پای کیبوردت تکان خورده باشی، دنیا را در نوردیدی و انسانها را عاشق تر، زیباتر، رؤیابازتر و جسورتر کردی.

نوشتن پیشه ی خداست که از آن بالا کلمات را به سانِ معجزاتی بی شمار بر قلب و چشم و زبان ما می ریزد و قوانین جهان را با همین کوچک واژه های ساده به هم می ریزد.

خدای خوبِ قشنگِ دوست داشتنیِ مهربان من، کلمه ها را مثل هزار چیزِ ساده ی کوچکِ دمِ دستیِ دیگر برای تسکین، ابراز، تحسین و اعجاز به ما هدیه داد تا هر روزمان را با پایکوبی و شادی به دورِ آتشِ اشتیاق جشن بگیریم.

رسولان عشق به تعداد نویسندگان، به تعداد شاعران، به تعداد کلمه بازان و واژه پردازان آفریده شدند، تا بارها و بارها و بارها ثابت کنند که حقیقی جز معجزه وجود ندارد.

اگر خدا، از عظمت خودش چیزی در ما ودیعه نهاده باشد، بی شک همین کلمات هستند، کلماتی که می-میرانند، زنده می کنند، می خندانند و به گریه وا می دارند.

کلمات این دروازه های بی انتهای خیالاتِ محالِ بی زوال.
باز هم بنویسید و دنیا را زیباتر کنید.
تک تک ما انگیزه ی قلم زدن را از شما می گیریم.
همه مایی که آیندگانیم و بی قلم زدن قطعا می میریم.

مثل همیشه جادو کردید، دستمریزاد.