سطر اول

سلام استاد
خیلی ایده ی خوب و جالبیه ممنون🙏

در مورد سریال نوشتید. چیزی به ذهنم رسید. چه‌جوریه که بعضی‌ها هرشب سریال‌های چهارصدقسمتی آبکی(به قول شما آب‌زیپو) رو می‌بینن ولی دیدن یک فیلم فاخر دوساعته براشون دشواره. امیدوارم این پرسش من سطر اولی برای دوستان باشه.

من اگه از خر شیطون پیاده بشم و یه فعالیتی یا خیال بافی یا گفت و گوی درونی جدیدی رو شروع کنم یا بخوام به کسی بهترین راهنمایی عمرم رو بکنم یه راهنمایی که محدودیت سنی نداره و افراد معلول جامعه هم باید خودشون رو به مظلومی نزنند و به خاطر بقیه گوش کنند اون راهنمایی اینه که خیلی جدی فقط به فکر پول به دست آوردن باشید و اون فعالیت جدید و اون فکر هام و خط خطی هام روی کاغذ فقط باید خیلی زود تبدیل به پول یا کالا بشند بقیه ی زمانم رو هم غذا می خورم و کتابخونه و مهمونی و … میرم و دیگه هر چیزی که دلیلی واسش پیدا کنم.

یه جمله ی سوالی الان این روزها بهترین محصولی که بشه واسش خیلی راحت تولید محتوا کرد چیه؟ مثلا چیزی که همه ی آدم های کره مون بهش دوسه سال دیگه احتیاج پیدا می کنند و اتفاقا فقط فروش آنلاین ش امکان پذیره؟
الو ؟ الو؟
پرید… 🙁