تو می‌نویسی، من می‌نویسم، ما بزرگ می‌شویم.
Facebook
Twitter
Instagram
RSS
لوگوی شاهین کلانتری
  • وبلاگ
  • درباره من
  • ماجرای محتوا
  • کلاس نویسندگی
  • پرسش و پاسخ
  • حرفای گُنده گُنده
  • نقشه راه نویسندگی
  • بهترین کتاب‌ها
  • دوستان من
چرا داستان‌های ما نیمه‌کاره می‌مانند؟

چرا داستان‌های ما نیمه‌کاره می‌مانند؟

۱۳۹۷-۱۱-۲۱شاهین کلانتریاز نوشتن, خلاقیت, داستان, مهارت های نویسندگی, نویسندگی خلاق5 دیدگاه

وقتی در تاب‌وتب نوشتن یک داستان تازه هستیم، برخی از سؤال‌های زیر به نشخوارهای ذهنی ما را بدل می‌شوند:

داستانم خوب می‌شود یا بد؟

بلند می‌شود یا کوتاه؟

اسم داستان چه باشد؟

آیا این داستان سانسور می‌شود یا نه؟

آیا اصلاً اجازۀ انتشار پیدا می‌کند یا نه؟

آیا نوشتن این داستان درست است یا نه؟

آیا چیزی شبیه به این داستان قبلاً نوشته شده یا نه؟

آیا این داستان کلیشه‌ای است یا نه؟

آیا می‌توانم تمام حرف‌هایم را توی این داستان بزنم؟

آیا حرف من به همان صورتی که در ذهنم هست به خواننده منتقل می‌شود؟

آیا من توانسته‌ام اثر فاخری دربارۀ عشق، آزادی یا عدالت بنویسم؟

آیا داستان من دردی را از کسی دوا می‌کند؟

داستان چند فصل باشد؟

آیا برای این داستان ناشر پیدا می‌شود؟

آیا این کتاب به‌سرعت منتشر می‌شود؟

آیا کسی پیدا می‌شود دربارۀ داستانم بازخورد بدهد؟

آیا این داستان فروش می‌رود؟

آیا به‌عنوان نویسنده شناخته می‌شوم؟

 

فکر کردن دربارۀ سؤالاتی از این قبیل، نه‌تنها هیچ کمکی به یک نویسنده نمی‌کند، بلکه عمدۀ ناکامی‌های هر فرد خلاقی در اثر خیال‌بافی دربارۀ نتایج و حواشی کار است، آن هم‌زمانی که خلق اثر هنوز به پایان نرسیده است.

«در فرایند خلاقیت، فکر کردن به نتیجه به تباهی می‌رسد.»

به‌محض اینکه خیال‌بافی دربارۀ نتایج و حواشی کار، بیش از اصل داستان ذهن تو را گرفت، باید فاتحۀ خلق اثر را بخوانی.

نتیجه‌گرایی در آفریدن داستان و هر اثر هنری دیگری محکوم به شکست است.

چون اثر هنری بر خلاف ظاهرش مثل زندگی نیست که شوخی شوخی پیش برود و مدام از این شاخه به آن شاخه بپریم و به هزار و یک ماجرا سرک بکشیم.

فرایند خلاقیت آن‌قدر ظریف است که با اندکی انحراف از مسیر ممکن است کاملاً رو به ناکجاآباد برود.

ازاین‌رو نوشتن داستان، توان و تمرکز و آزادی ذهنی کامل می‌طلبد.

به‌محض اینکه به فکر کنترل مفاهیم داستان یا برنامه‌ریزی برای نشر نوشته بیفتی، داستان را برای همیشه می‌کُشی و تمام.

 

رسیدن به همه‌چیز فقط با نوشتن یک داستان، هوار کردن تمام تجربیات و آموخته‌ها بر سر یک کتاب و هر نوع توقع از دستاوردهای چاپ یک داستان، آن‌قدر استرس‌زا و ناممکن است که ما را از ادامۀ کار باز می‌دارد.

نتیجۀ «نتیجه‌گرایی» داستان‌های نیمه‌کاره‌ای است که برای همیشه در کشوی میزمان دفن می‌کنیم.

«همۀ توان خیال‌پردازی ما بهتر است صرف خلق اثر بشود نه دستاوردهای خلق اثر.»

چیزی که لرن هرینگ، مدرس نویسندگی خلاق، از آن با عنوان «رقصیدن با آرزو» نام می‌برد، رقص خسته‌کننده‌ای است که کار هنرمند را ناتمام می‌گذارد.

حتی نظم و برنامه‌ریزی دقیق هم می‌تواند یکی از عوامل ناتمام ماندن یک اثر خلاقانه باشد.

البته این به این معنا نیست که فقط زمانی که الهام می‌رسد سراغ نوشتن را بگیریم. بلکه منظور، داشتن نشست‌های نوشتاری منظم اما بدون هدف است.

یعنی تعیین نکنی که «من هر روز یک فصل از داستانم را می‌نویسم و دقیقاً بعد از ۳ ماه باید یک رمان کامل ۵۰ هزارکلمه‌ای دربارۀ «اهمیت عشق» داشته باشم و تا آخر سال چاپ بشود.»

البته شاید این روش برای نویسنده‌های حرفه‌ای آن‌سوی آب‌ها که بازار نشر حرفه‌ای دارند روشی پذیرفته باشد؛ اما در جایی که ماییم، هیچ ناشری نیست که منتظر نوشتۀ تازۀ شما باشد تا به خاطر قرارداد بسته‌شده ملزم به برنامه‌ریزی دقیق نوشتن اثر باشید؛ از طرفی در ایران زندگی هیچ کسی از طریق داستان‌نویسی تأمین مالی نمی‌شود.

پس اگر لذت و آزادی هنری را فرآیند خلاقانه بدانیم، در دل این نظم ممکن است به سرخوردگی برسیم.

خواه‌ناخواه برای کسی که در ایران سودای داستان‌نویسی دارد، تنها محرک و مشوق داستان‌نویسی نفْس قرار گرفتن در فرایند خلاقانه است.

«اگر پولی در کار نیست، لااقل از آزادی عملمان لذت ببریم!»

البته که در بازارهای حرفه‌ای نشر دنیا هم، هنرمندانِ هنرمندتر!، غالباً خودشان را گرفتار قیدوبندهای ناشر و توقعات بازار نمی‌کنند. دنبال جایزه و سروصدا هم نیستند.

چون درنهایت هر فرد خلاقی می‌فهمد که پاداش خلاقیت در خودِ خلاقیت نهفته است.

 

 فکر می‌کنم بعد از مطالعۀ این پست، خواندن لینک زیر هم برای شما سودمند باشد:

نوشتن یک داستان چند سال زمان می‌‌‌‌برد؟

کلاس نویسندگی

 شاهین کلانتری در تلگرام | اینستاگرام | توییتر | ویرگول | لینکدین

برچسب ها: خلاقیت, داستان نویسی, نوشتن داستان, نویسندگی خلاق, نویسنده
پست قبلی جنازه‌ای که همیشه با خودمان حمل می‌کنیم پست بعدی کی به استعداد می‌رسیم؟

مطالب پیشنهادی

هنر سخت‌گیری | تصمیم‌های مهم مسیر نویسندگی

هنر سخت‌گیری | تصمیم‌های مهم مسیر نویسندگی

۱۳۹۷-۰۵-۲۹شاهین کلانتری

تمرینی مهم دربارهٔ انگیزهٔ نویسندگی

۱۳۹۶-۰۱-۰۶شاهین کلانتری
نوشتن یک داستان چند سال زمان می‌‌‌‌برد؟

نوشتن یک داستان چند سال زمان می‌‌‌‌برد؟

۱۳۹۶-۰۷-۰۵شاهین کلانتری

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

5 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید

پرویز
۱۳۹۷-۱۱-۲۴ ۱۲:۱۱ ب.ظ

آخیش . خیالمان را راحت کردین استاد جان . امروز با خیال راحت تری مشق بعد از ناهارم را نوشتم . مدتی بود که فکر می کردم چطور مطالبی را که راجع به نوشتن و داستان نویسی می خوانم را در موقع نوشتن در ذهنم داشته باشم و اشتباه ننویسم و یواش یواش داشت وسواس به سراغم می آمد . ولی با این تذکر بموقع و هوشمندانه قطار نوشتن های پنجگانه روزانه ام برگشت روی ریل اصلی و روان تر شد . از روزی که با نوشتن صفحات صبحگاهی توصیه شما شروع کردم ، یواش یواش این نوشتن ها پیشروی کرده و دارد بودجه بیشتری از ۲۴:۰۰ ساعت روز را به نفع خودش مصرف می کند و البته من هم راضی هستم . گاهی دلم می خواهد شروع کنم به نوشتن زندگی نامه بزرگتر های فامیل . آدم هایی که خیلی معروف هم شاید نباشند ولی من دوستشان دارم . و امروز با خواندن این پست شما شروع کردم به نوشتن چیز هایی که یادم می آید از یکی از بزرگتر های فامیل و بهانه ای می شود که بروم با وی مصاحبه هایی کنم و دست به کار نوشتن زندگی نامه های آدم های زندگی ام بشوم . بازم از توصیه های ارزشمند و به موقع اتان ممنونم .

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۷-۱۱-۲۴ ۳:۲۵ ب.ظ

چه کار خلاقانه‌ای.
دیوانه‌وار به نوشتن ادامه بده پرویز.
من به تو امیدوارم.

پاسخ
مرتضی رضائی
۱۳۹۷-۱۱-۲۱ ۸:۲۹ ب.ظ

ننوشتن درست از زمانی شروع می شود که تصمیم به نوشتن بگیری، تصمیم به نوشتن مانع نوشتن است، نوشتن جریان سیالی است که خود جاری ست و نمی تواند منتظر تصمیم ما باشد، باید قلم را روی کاغذ چرخاند و نوشت و پیش رفت…

پاسخ
پرویز
۱۳۹۷-۱۱-۲۴ ۱۲:۱۸ ب.ظ

تمرین نوشتن به نظر من مثل کندن چاه در زمین است . گاهی با چند دقیقه کندن به اب می رسد و گاهی با نیم ساعت یا یک ساعت . ولی حتما به آب می رسد . وقتی هم که به آب رسیدیم هم خودمان سیراب می شویم و هم برای دیگران آب هست . مثل نکات ارزشمندی که استاد شاهین خان کلانتری در پست هایشان می گذارند و راهنمایی های راهگشایی هستند .

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۷-۱۱-۲۴ ۳:۰۹ ب.ظ

سلام پرویز جان
چه تشبیه زیبا و خلاقانه‌ای. زنده باد.

پاسخ

من عاشقِ انجیر خیس‌خورده و نوشتنم!

دریافت خبرنامه اختصاصی

با عضویت در خبرنامه، هر هفته گزارشی از پست‌های سایت و مطالب مهمی که به تازگی خوانده‌ام، دریافت خواهید کرد.

Please wait...

عضویت شما با موفقیت انجام شد.

جدیدترین مطالب

  • جمله‌­ای از جرج اورول بر دیوار اتاق من
  • اخبار شاهین کلانتری: کارگاه یادداشت‌نویسی
  • سنگ کلامی چیست؟
  • نوشتن از عقاید نفرت‌انگیز
  • وقتی لذت نوشتن دو برابر می‌شود
  • کی به استعداد می‌رسیم؟
  • چرا داستان‌های ما نیمه‌کاره می‌مانند؟
  • جنازه‌ای که همیشه با خودمان حمل می‌کنیم
  • من این‌گونه شعر می‌خوانم
  • احوالپرسی اهل خواندن و نوشتن

کامنت‌نویس‌های فعال ماه

  • محسن م (8)
  • بهار (6)
  • ستاره اردانی زاده (6)
  • عصمت خادمی (6)
  • بهار (5)

آخرین کامنت‌ها

  • زهرا رادمنش on چگونه یک کانال تلگرام حرفه‌ای داشته باشیم؟
  • بهار on سنگ کلامی چیست؟
  • وحید on تست استعداد نویسندگی
  • آدم on پرسش و پاسخ
  • اچ . ان on پرسش و پاسخ
  • بهار on سنگ کلامی چیست؟
  • بهار on سنگ کلامی چیست؟

آرشیو ماهانۀ پست‌ها

  • بهمن ۱۳۹۷ (۱۸)
  • دی ۱۳۹۷ (۱۸)
  • آذر ۱۳۹۷ (۱۹)
  • آبان ۱۳۹۷ (۱۶)
  • مهر ۱۳۹۷ (۱۹)
  • شهریور ۱۳۹۷ (۱۳)
  • مرداد ۱۳۹۷ (۱۶)
  • تیر ۱۳۹۷ (۲۴)
  • خرداد ۱۳۹۷ (۲۲)
  • اردیبهشت ۱۳۹۷ (۲۵)
  • فروردین ۱۳۹۷ (۲۵)
  • اسفند ۱۳۹۶ (۲۲)
  • بهمن ۱۳۹۶ (۲۸)
  • دی ۱۳۹۶ (۲۸)
  • آذر ۱۳۹۶ (۲۶)
  • آبان ۱۳۹۶ (۲۹)
  • مهر ۱۳۹۶ (۲۶)
  • شهریور ۱۳۹۶ (۲۶)
  • مرداد ۱۳۹۶ (۳۱)
  • تیر ۱۳۹۶ (۳۱)
  • خرداد ۱۳۹۶ (۳۶)
  • اردیبهشت ۱۳۹۶ (۴۹)
  • فروردین ۱۳۹۶ (۳۱)
  • اسفند ۱۳۹۵ (۲۵)
  • بهمن ۱۳۹۵ (۲۵)
  • دی ۱۳۹۵ (۲۵)
  • آذر ۱۳۹۵ (۲۱)
  • آبان ۱۳۹۵ (۳۰)
  • مهر ۱۳۹۵ (۱۷)
  • شهریور ۱۳۹۵ (۲۱)
  • مرداد ۱۳۹۵ (۲۲)
  • تیر ۱۳۹۵ (۶)
  • خرداد ۱۳۹۵ (۱)
  • اردیبهشت ۱۳۹۵ (۲)
  • فروردین ۱۳۹۵ (۲)
  • اسفند ۱۳۹۴ (۷)
  • بهمن ۱۳۹۴ (۴)

دسته‌بندی مطالب

  • 10 جمله (19)
  • از نوشتن (150)
  • استراتژی محتوا (45)
  • استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنم (1)
  • اطلاع رسانی (1)
  • با شما نبودم (23)
  • با و بی حوصله (4)
  • باشگاه تولیدکنندگان محتوا (3)
  • برای اعضای دورۀ آنلاین لذت نویسندگی (1)
  • برند شخصی (2)
  • بهترین لینک‌های هفته (1)
  • بهره وری (13)
  • پرسش و پاسخ (3)
  • پیاده روی (12)
  • تبلیغ نویسی و کپی رایتینگ (2)
  • تکنولوژی (3)
  • تکه‌های طلایی هفته (7)
  • تلگرام (6)
  • تمرین (11)
  • توسعه فردی (123)
  • تولید محتوا (41)
  • توییتر من (1)
  • تیتربازی (1)
  • جستارنویسی (1)
  • جملات کوتاه (41)
  • چرا باید زیادتر حرف بزنیم؟ (1)
  • چگونه نویسنده شویم؟ (5)
  • خلاقیت (51)
  • داستان (6)
  • دل نوشته ها (30)
  • دهه هشتادی ها (2)
  • دوست (6)
  • دیجیتال مارکتینگ (3)
  • رابطه (19)
  • رویاها (9)
  • زندگی (4)
  • سبک زندگی (11)
  • سخنرانی (2)
  • سوال (7)
  • شاعرانه‌ها (11)
  • شبکه های اجتماعی (6)
  • شعر (4)
  • عشق (3)
  • فروش (1)
  • فکر و تفکر (4)
  • فیلم (2)
  • فیلمسازی (2)
  • قدرت (1)
  • کارتون و کاریکاتور (16)
  • کارگاه کلمات (17)
  • کانال مهارت های نویسندگی در تلگرام (4)
  • کتاب الکترونیکی (7)
  • کتاب قدرت تکرار (17)
  • کتاب و کتابخوانی (87)
  • کسب و کار (9)
  • کلاس نویسندگی (7)
  • کلمات قصار (6)
  • کلمه (13)
  • لینک های خوب (14)
  • مدرسه نویسندگی (5)
  • مصاحبه (3)
  • مصاحبه با علی اکبر قزوینی (3)
  • معرفی کتاب (1)
  • مهارت های نویسندگی (167)
  • موفقیت (14)
  • نامه ها (3)
  • نامه‌های شاهین کلانتری (1)
  • نسیم نیکلاس طالب (3)
  • نقل قول (60)
  • نوشتن کتاب (2)
  • نویسندگی آنلاین (12)
  • نویسندگی استراتژیک (1)
  • نویسندگی خلاق (5)
  • نویسندگی مثبت نگر (3)
  • هزار و یک ایده (87)
  • هوش کلامی (2)
  • وبلاگ نویسی (46)
  • ویدیو (1)
  • یادگیری (35)
  • یک کار تازه (1)