-از چی بنویسم؟ من دلم می‌خواهد بنویسم اما هیچ ایده‌ای ندارم!
جملهٔ بالا را هفته‌ای چند بار از سوی دوستان مختلفم می‌شنوم، آن‌ها ادعا می‌کنند وقتی‌که می‌خواهند بنویسند قلمشان خشک می‌شود، یا نسبت به چیزهایی که می‌نویسند حس خوبی ندارند.
من هم در پاسخ می‌گویم هیچ عیبی ندارد، مزخرف بنویسید، روی کاغذ غرغر کنید، آرزوهایتان را بنویسید، خواب‌هایتان را بنویسید، اما اغلب افراد از نوشتن مزخرفات و برون‌ریزی ذهنی هم درمی‌مانند و همچنان از صفحهٔ سفید می‌ترسند.
من در این پست پیشنهادی را مطرح میکنم که خودم هم می‌خواهم خیلی جدی آن را وارد برنامه‌ام کنم. قبلاً هم در پست «چخوف پلاستیکی» درباره اهمیت رونویسی نوشته بودم. می‌خواهم بار دیگر اهمیت رونویسی را با شما در میان بگذارم. رونویسی به هیچ خلاقیت خاصی نیاز ندارد. بارها و بارها در دوران مدرسه، وقتی مشق می‌نوشتیم آن را انجام داده‌ایم.
بیایید رونویسی را دست‌کم نگیریم.
معلم خوب من، محمدرضا شعبانعلی قبلاً نکته‌ای را در یک از کامنت‌های روزنوشته به تجربهٔ آموزنده‌ای اشاره کرده بود که آن را برایتان نقل میکنم:
«من عادت دارم کتاب‌هایی رو که می‌خوام خوب بفهمم، از روی اونها رونویسی میکنم.
کاغذ می‌ذارم جلوم. کلمه به کلمه از اول تا آخر کتاب رو مینویسم.
چون ذهنم خیلی قوی نیست و هوشمندی و توانایی تحلیلم ضعیفه، با چنین کاری، بهتر می‌تونم مطلب رو بفهمم و باعث میشه مطلب بهتر در ذهن و روحم نفوذ کنه»
(+)
رونویسی سهل ممتنع به نظر می‌رسد، شک نکنید از انجامش شگفت‌زده می‌شوید، حین رونویسی ناگهان به ایده‌هایی می‌رسید که دلتان می‌خواهد سریعاً آن‌ها ثبت کنید، این‌گونه با یک تیر چند نشان می‌زنید.
رونویسی یکی از بهترین راه‌ها برای یادگیری مؤثر و ماندگار است.
از متنی که دوست دارید، از کتابی که شیفته‌اش هستید رونویسی کنید، حتی به‌یکبار رونویسی اکتفا نکنید، می‌توانید بارها و بارها از روی مطالبی دوست دارید رونویسی کنید. با رونویسی رمز و راز تکنیکی آثار استادان بزرگ بر ما آشکار می‌شود.
در همین رابطه:
16 پاسخ
خیلی عالی و مفید بود من استفاده کردم ممنونم
«رونویسی و رهایی»
رونویسی نوعی از نوشتن است، برای یک نویسندهٔ کنجکاو، مهم است که همه نوع اقدامی برای خوب نوشتن انجام دهد.
با رونویسی دستمان گرم نوشتن می شود و ایده های جدید از راه می رسند.
وقتی رونویسی می کنیم خواه ناخواه دقت و تمرکز بیشتری رو کلمات و واژگان خواهیم داشت.
نحوهٔ صحیح املای واژگان را یاد می گیریم واز شر غلط و غلوط های املایی تا حدودی رهایی می یابیم.
رونویسی شکلی لذت بخش از نوشتن است.
زنده باد محسن جان
خیلی خوب توجه کردی به این موضوع.
سلام جناب کلانتری عزیز. من حدود سه ماهی هست که شروع به رونویسی کردم. کتابی که من الان از اون رونویسی میکنم بیگانه آلبر کامو هست. بیشتر روزها در حد ده تا پانزده دقیقه از روی این کتاب مینویسم. حس می کنم رونویسی و در کنارش نوشتن صفحات صبحگاهی باعث شده جسارتم برای دنبال کردن رویای کودکیم ( که همون نویسنده شدنه) بیشتر بشه. ممنونم از مطالب و مقالات خوبی که دارین. از خوندنشون لذت می برم و یاد میگیرم. پاینده باشید
درود بر لیلا خانم عزیز
چقدر خوب. واقعاً کارتون تحسین‌برانگیزه.
با قدرت و جدیت ادامه بده.
اگه دوست داشتید، ترجمۀ مدیا کاشگیر رو هم بخونید. به نظرم بیگانه بسیار بسیار بهتر از همه ترجمه کرده.
سلام آقای کلانتری
چه راهکار جالبی..ممنون
از مقاله خوبتون
ممنونم زهرا جان.
سلام شاهین جان
من این کار رو قبلاً امتحان کرده بودم، خیلی خوب بود. ولی شک داشتم که روش منطقی و کارایی باشه.
ولی باز امتحام کردم، خیلی سریع و موثر است در یادگیری.
بخصوص در انگلیسی من امتحان کردم.
باعث شد که من دو روزه که صفحات صبحگاهی را به انگلیسی می نویسم.
I write my Morning Pages as I use this idea. I suggest to anyone to use this simple and great advice to learn as a kid.
چه عالی
دمت گرم، حرف نداره
سلام شاهین جان… میدونی چرا این عمل باعث اتفاق خوب برای ما میشه ؟؟؟
این به سرعت ذهن ما برمیگرده … مخصوصا وقتی نوشتن با قلم و کاغذ باشه نه تایپ کردن …
وقتی ما چیزی رو میخونیم ذهن 20-30% تواناییش رو به کار میگیره از خوندن تا فهمیدن و مابقیه توانایی بخاطر اینکه بیکاره ممکنه مارو دچار اختلال کنه…
ولی توی نوشتن ما 80% توانایی مغزمون در گیر مطلب میشه..از خوندن ..تا نوششتن و حتی صحیح نوشتن و دیدن و از همه مهم تر درک اون … بخاطر همینه که مطالبی که مینویسیم بیشتر توی ذهنمون میمونه
موفق باشی ..
حسین عزیز
ممنون از اشاره به این نکته فوق العاده
برام جالب بود.
پیشنهاد جالبی است. من این کار رو بارها انجام دادم ولی نه به صورت کلمه به کلمه. به نظرم خیلی خوبه و تاثیر عمیقی روی ذهن داره