پیش نوشت: من تخصصی در ویراستاری و درست نویسی ندارم، چیزهایی که مینویسم صرفاً سلیقهی شخصیام است.
به نظرم اگر در نوشته های آنلاین از اینتر زدن به شکلی هوشمندانه و حساب شده استفاده کنیم در خواندنی شدن مطالب تاثیر بسیاری میگذارد.
تقسیم پاراگراف های بلند به جمله های کوتاه، خواندن را برای مخاطب آسان تر می کند.
بهتر است به دو نکته بدیهی توجه کنیم:
یک جمله یا موضوع را تمام کنیم و بعد اینتر بزنیم.
سعی نکنیم نوشته های کم مایهمان را با اینتر زدن به شعر نو تبدیل کنیم!
یک نمونه:
در حال مطالعه کتاب فوق العاده جذاب ساده شناسی مارک جوینر هستم، به نظرم یکی از دلایلی که باعث شده این کتاب خواندنی تر شود و من آن را لحظه ای رها نکنم، همین فرمی است که در زیر تصوریرش را مشاهده می کنید، او خیلی هوشمندانه بین جملات فاصله گذاشته و باعث شده تامل مخاطب تامل بیشتری روی تک تک جمله ها داشته باشد.
11 پاسخ
منم همیشه موقع نوشتن این دغدغه رو دارم که اصول پاراگراف نویسی رو باید رعایت کرد یا نه؟ تا جایی که من میدونم توی هر پاراگراف باید راجع به یک موضوع صحبت کرد و بعد از تموم شدن موضوع به پاراگراف بعدی رفت.
ولی همیشه این وسوسه رو دارم که با اینتر متن رو خوانا کنم. فونتهای استانداری مثل ایران سنس هم تاثیر زیادی توی خوانایی دارن. حتی بیشتر از اینتر.
اما برای من بیشتر موقع نوشتن اینتر زدن به کار میاد تا خوندن. وقتی میخوام بخونم با اینتر به ذهنم نظم میدم. ولی موقع خوندن خیلی برام فرق نمیکنه. بیشتر به جملات کوتاه اهمیت میدم توی خوندن. اینکه نویسنده جملات طولانی به کار نبرده باشه تاثیر زیادی تو ترغیب من به ادامه مطالعه داره.
سلام طاهر عزیز
خیلی ممنونم که از تجربه ی خودت در اینتر زدن گفتی.
به نکات خیلی خوبی اشاره کردی. منم به جملات کوتاه اهمیت می دم و به نظرم این موضوع خیلی مهم هستش.
راستی وبلاگت مبارک.
از این به بعد حتما بهت سر میزنم.
این موضوع توی وبلاگ محمدرضا خیلی به چشمم اومده.
سلام شاهین عزیز
خیلی خوشحالم که چند روزی است وبلاگ ات رو پیدا کرده ام. چند تا از نوشته های پیشین ات را خوانده ام بسیار شیوا و فریبا (زیبا) می نویسی.
خواستم چند نکته رو بهتون عرض کنم.
اول اینکه تصمیم دارم هر روز به وبلاگ ات سر بزنم و مطالب آن را بخونم.
دوم بابت نگارش مطلب بالا ممنونم. سعی می کنم این سبک رو بیشتر در کامنت های متمم به کار ببرم.
سوم اینکه با خوندن نکته فوق و پیروی فرمایش سعید عزیز، یاد مطلبی از دن اریلی و اجتناب مردم از انتظار کشیدن افتادم. به عبارتی مردم در رفتارها و تصمیم های خود (در اینجا خواندن یک پاراگراف یا یک صفحه کتاب)خیلی صبر نمی کنند و برای اینکه بتوانیم مردم را به چیزی جذب کنیم بایستی آنها را مشغول نگه داریم.
ارادت
سلام جواد عزیزان عزیز
از لطفی که به من داری بی نهایت سپاسگذارم.
خوشحالم که دوست متممی خوبی مثل تو دارم.
برات بهترین ها رو آرزو می کنم.
سلام.
در نوشتههای فضای مجازی
همیشه به سطربندی حساس بودهایم
و در مقاطع کلام اینتر میزنیم.
https://t.me/virastaran
از اینکه هر روز مینویسید، سپاسگـ«ز»ارم.
سلام!
شاهین عزیز!
با فرمایشات شما موافقم. فکر می کنم کوتاه کردن پاراگراف ها شاید به نوعی به مخاطب یک پاداش فوری می دهد. با این عنوان که تو یک پاراگراف را خواندی. اگر باز هم می خواهی چنین پاداشی کسب کنی کافی است پاراگراف بعدی را بخوانی و این بازی هدفمند همچنان می تواند تکرار شود.
شاید یکی از عواملی که باعث می شود حفظ قرآن را از جزء سی ام شروع کنیم همین کوتاه بودن سوره هاست. همان طور که می دانی که ما آدم ها بسیاری از مسائل را با کیله اعداد وزن می کنیم. با این وصف، فکر می کنیم فلان تعداد سوره را از بر کرده ایم و احساس توانمندی می کنیم.
موفق باشی دوست خوب من!
سلام سعید جان
به نکته خیلی خوبی اشاره کردی.
راستی امروز سایتت رو دیدم. گرافیک خیلی خوبی داره.
امیدوارم خیلی زودتر پست های بیشتری رو منتشر کنی.
من سعی میکنم هر روز به سایتت سر بزنم.
فکر کنم ما انسانها خواندنِ عمودی را بیشتر دوست داریم. به نظرم ترجیح میدیم بیشتر چشمون از بالا به پایین حرکت کنه تا از راست به چپ. به همین خاطر اینتر میتونه نوشته را به قطعات کوچکتر آبشارمانند تقسیم کنه. نمیدونم ولی به این طراحی جدید سایتها هم که نگاه میکنی یک جوری ساختن، تو از بالا سر بخوری بیا پایین نه اینکه از چپ به راست منوها را چک کنی.
البته یک مقداری هم اجازه میده خواننده بین جملات، نفس تازه کنه.