اهمیتِ اینتر زدن

[…] اهمیت اینتر زدن […]

[…] مارک جوینر را دوست دارم، قبلاً از او کتاب ساده‌شناسی را خوانده بودم که نکات جذاب و آموزنده ای را درباره […]

منم همیشه موقع نوشتن این دغدغه رو دارم که اصول پاراگراف نویسی رو باید رعایت کرد یا نه؟ تا جایی که من میدونم توی هر پاراگراف باید راجع به یک موضوع صحبت کرد و بعد از تموم شدن موضوع به پاراگراف بعدی رفت.
ولی همیشه این وسوسه رو دارم که با اینتر متن رو خوانا کنم. فونت‌های استانداری مثل ایران سنس هم تاثیر زیادی توی خوانایی دارن. حتی بیشتر از اینتر.
اما برای من بیشتر موقع نوشتن اینتر زدن به کار میاد تا خوندن. وقتی میخوام بخونم با اینتر به ذهنم نظم میدم. ولی موقع خوندن خیلی برام فرق نمیکنه. بیشتر به جملات کوتاه اهمیت میدم توی خوندن. اینکه نویسنده جملات طولانی به کار نبرده باشه تاثیر زیادی تو ترغیب من به ادامه مطالعه داره.

این موضوع توی وبلاگ محمدرضا خیلی به چشمم اومده.

سلام شاهین عزیز
خیلی خوشحالم که چند روزی است وبلاگ ات رو پیدا کرده ام. چند تا از نوشته های پیشین ات را خوانده ام بسیار شیوا و فریبا (زیبا) می نویسی.
خواستم چند نکته رو بهتون عرض کنم.
اول اینکه تصمیم دارم هر روز به وبلاگ ات سر بزنم و مطالب آن را بخونم.
دوم بابت نگارش مطلب بالا ممنونم. سعی می کنم این سبک رو بیشتر در کامنت های متمم به کار ببرم.
سوم اینکه با خوندن نکته فوق و پیروی فرمایش سعید عزیز، یاد مطلبی از دن اریلی و اجتناب مردم از انتظار کشیدن افتادم. به عبارتی مردم در رفتارها و تصمیم های خود (در اینجا خواندن یک پاراگراف یا یک صفحه کتاب)خیلی صبر نمی کنند و برای اینکه بتوانیم مردم را به چیزی جذب کنیم بایستی آنها را مشغول نگه داریم.
ارادت

سلام!
شاهین عزیز!
با فرمایشات شما موافقم. فکر می کنم کوتاه کردن پاراگراف ها شاید به نوعی به مخاطب یک پاداش فوری می دهد. با این عنوان که تو یک پاراگراف را خواندی. اگر باز هم می خواهی چنین پاداشی کسب کنی کافی است پاراگراف بعدی را بخوانی و این بازی هدفمند همچنان می تواند تکرار شود.
شاید یکی از عواملی که باعث می شود حفظ قرآن را از جزء سی ام شروع کنیم همین کوتاه بودن سوره هاست. همان طور که می دانی که ما آدم ها بسیاری از مسائل را با کیله اعداد وزن می کنیم. با این وصف، فکر می کنیم فلان تعداد سوره را از بر کرده ایم و احساس توانمندی می کنیم.
موفق باشی دوست خوب من!

فکر کنم ما انسانها خواندنِ عمودی را بیشتر دوست داریم. به نظرم ترجیح می‌دیم بیشتر چشمون از بالا به پایین حرکت کنه تا از راست به چپ. به همین خاطر اینتر می‌تونه نوشته را به قطعات کوچکتر آبشارمانند تقسیم کنه. نمی‌دونم ولی به این طراحی جدید سایت‌ها هم که نگاه می‌کنی یک جوری ساختن، تو از بالا سر بخوری بیا پایین نه اینکه از چپ به راست منو‌ها را چک کنی.
البته یک مقداری هم اجازه می‌ده خواننده بین جملات، نفس تازه کنه.