حافظ دیشب به من گفت: نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
ذهنم مه گرفته بود، گوش نصیحت نداشتم، در عوض توی اتاق راه رفتم و در خودم گفتم:
خوشبختیِ غول‌های کلاسیک دنیا -از حافظ و سعدی تا شکسپیر و دانته- این بوده که اندازۀ ما به این‌همه منبع و کتاب و از همه وسوسه‌کننده‌تر…
برای من وبلاگ‌نویسی یعنی تعهد دائمی به یادگیری.
مدت‌هاست که دلم می‌خواهد خواندن شعر را از عیشی تفننی به برنامه‌ای جدی در زندگی‌ام تبدیل کنم.
آشنایی با زیبایی و ظرافت زبان فارسی جز با مطالعۀ جدی شعر فارسی حاصل نمی‌شود…
کارگاهی برای آشنایی با کلمات و جمله سازی با آنها
حرف از سهل ممتنع شد، استاد بزرگ و عزیزی از سعدی مثال آورد و گفت با این بیت می‌توان عمری زندگی کرد، بیت شگفت انگیزی که با دو”تمنا” و سه” دوست” ساخته شده: گویند تمنایی از دوست بکن سعدی جز دوست نخواهم کرد از دوست تمنایی از آن روز تا به حال با این بیت…
هر گاه نام سعدی را می‌شنوم حالم خوب می‌شود، گویی از دوستی صمیمی نام برده‌اند. ورق زدن گلستان و غزلیات سعدی هیچوقت نا امیدم نکرده، همیشه شعری بوده که با حال و روزم سازگار باشد. شعری که آنقدر سر ذوقم بیاورد تا با صدای بلند برای اطرافیانم بخوانمش. امروز، روز غزل زیر بود: من از…
پیش‌نوشت: نامه نوشتن حس خوبی دارد و دوست دارم هر از گاهی بعضی پست ها را به این شکل بنویسم. در نامه‌ی زیر چیزهایی را نوشته‌ام که چند وقت پیش می‌خواستم طی ملاقاتی به یکی از دوستانم بگویم اما بنا به دلایلی منصرف شدم. و اما متن نامه : رضای عزیز انتخابات مجلس نزدیک…
